Mijn manier van werken sluit aan bij de cliëntgerichte psychotherapie waarvan Carl Rogers de grondlegger was. Ik richt mij in de gesprekken en ontmoetingen op een proces van groei en ontwikkeling. Natuurlijk verdienen symptomen en klachten aandacht. Ik vind het echter van groot belang om deze in het grotere geheel te plaatsen. De meer recent ontwikkelde hechtingsgerichte therapievormen sluiten hier goed op aan. Met deze manier van werken kunnen emoties, gedachten en gedrag een plek krijgen binnen de eigen geschiedenis en de eigen situatie. Zo ontstaat samenhang en vernieuwing. Men leert zichzelf en de eigen mogelijkheden kennen om daarna een vorm te vinden voor hoe daarmee verder te leven.
Een belangrijke inspiratiebron en een manier van kijken vormt het boek De Maskermaker (auteurs: Veenbaas, Goudswaard en Verschuren) waarin karakterstructuren beschreven zijn die elk mens ontwikkelt in het samenspel tussen wat aangeboren is en wat de omgeving aanbiedt. Door Marielle Borst-Menger van Praktijk de Grote Sprong is hier toegankelijk en prettig over geschreven: https://www.oerpad.com/.
Ook ervaar ik goed uit de voeten te kunnen met b.v. de hechtingsgerichte methode “Een taal erbij”, waarmee hechtingspatronen en overlevingsstijlen inzichtelijk gemaakt kunnen worden.
Veel ouders van een zorgzwaar kind krijgen allerlei adviezen over hun kind, maar weinig handvaten bij het ouderschap. En bij het als mens in balans blijven. In gesprekken met ouders gaat het dan ook nadrukkelijk om het centraal stellen van hun emoties, gedachten en gedrag. Om deze daarna met compassie te onderzoeken en te zoeken naar gezonde ontwikkelmogelijkheden die passen bij deze ene ouder.
Wie zich wil verdiepen in deze materie kan luisteren naar de podcast Levend Verlies, een aanrader; https://levend-verlies.nl/.
Tijdens de therapie kan het gesprek afgewisseld worden met andere werkvormen, zoals werkvormen uit de beeldende therapie, of ruimtelijke opdrachten waarmee bijvoorbeeld een gezinssituatie inzichtelijk kan worden of er met materialen gezocht kan worden naar mogelijkheden voor vernieuwing in dat gezinssysteem.
De reden om therapeutische gesprekken aan te gaan, kan in de privésfeer liggen, maar ook in werkomstandigheden of de te vervullen functie op het werk. Ook kan iemand ervaren vast te lopen in het team. Soms ziet de werkgever dan aanleiding om een werknemer therapeutische gesprekken aan te bieden. Ook daarvoor kunt u in de Herberg terecht. Ik heb ervaring met het bieden van een hersteltraject gericht op de voorwaarden die nodig zijn om iemand weer aan het werk te helpen.